ازوبلاگ دوست عزیزم عبدالرضاقاسمی وبرای یافته بزرگ

نسیم بهار و نوروز یواش یواش وزیدن گرفته و همه به نوعی در حال استقبال از بهار هستند. این یعنی یک سال دیگر از عمرمان گذشت و سال جدیدی دیگر در راه است. به طبع آن با رسیدین نوروز؛ بازارها و مراکز خرید نیز بوی عید گرفته و فقیر و غنی، همگی در جنب و جوش تدارک شب عید هستند. یکی خریدش را از حراجی محل و دیگری از مراکز خرید مجلل با لوازم مارک‌دار انجام می‌دهد. بچه‌ها هم به دنبال بازی و تفریح، خریدهای زیباتر را از دست پر عطوفت والدین جستجو می‌کنند.

اما اگر کمی حواس‌مان را جمع کنیم و به اطراف‌مان نگاهی بیاندازیم، انسان‌های زیادی را در حصار غم بار فقر می‌بینیم که طعم شیرین عید را به کام‌مان تلخ می‌کند. انسان‌هایی که به نوعی چوب بد بیاری‌های زندگی را می‌خورند.

یکی شغل درست و حسابی ندارد. یکی از شغلش بیکار شده؛ یکی مستاجر و به فکر اجاره‌های معوق است و دیگری درد لاعلاج اعتیاد خانمان‌سوز را به دوش می‌کشد‌. این یکی اقساط وام بانکی‌اش عقب افتاده و آن دیگری به فکر تهیه جهیزیه برای دختر دم بخت‌اش است .

به نظرمن وقتی عید، بوی عید می‌دهد که به فکر این‌جور آدم‌ها هم باشیم. اگر هم کاری از دست‌مان بر نمی‌آید؛ لااقل از نظر معنوی هم که شده هوای این‌ها را داشته باشیم. در غم‌شان شریک شویم و در کنارشان باشیم. قطعاً حضورمان باعث دلگرمی آنها می‌شود .

امیدوارم که خدا آن‌قدر به ما توانایی مالی و فکری داده باشد تا بتوانیم در این روزها، دست هم‌وطنی را بگیریم و گره کوری از مشکلات هم‌نوعان خود باز کنیم بخصوص ما لرها که از این نظر زبان‌زد هستیم.

آرزو می‌کنم سالی سرشار از شادی و کرامت انسانی و بخشش به هم‌نوعان پیش روی همه شما باشد .           عبدالرضا قاسمی-  منتشر شده در یافته  

                             

منتشر شده در : پایگاه خبری ، تحلیلی یافته